LEREN

HKU Writing for Performance.
Mijn workshop heet 'Dag Mijnheer, dag Mevrouw. Mag ik u wat vragen?'.
Omdat ik research doen zo'n beetje het mooiste vind wat ik de laatste jaren geleerd heb, kon ik het niet laten het de mensen die ik les geef het ook aan te reiken.
Met het enige verschil dat ik research doe voor documentaires, en zij het deden als een opstapje naar doorbloedde fictieverhalen.
Maar ja: als je het doet, doe het dan goed, echt, oprecht als het kan. Met wisselgeld als je dat in je rugzak hebt... Wellicht werden sommigen ziek, en sommigen bang.
Aan het eind van de week 5 studenten over van de 12 die eigenlijk mee zouden doen.
Ach. Bang zijn hoort er bij vind ik. Net als in de liefde.
Lucinda ging naar de Hardebollensteeg, Jelmer naar het meisje bij de boekenwinkel, Esther zocht naar zichzelf via een zwerfster op Hoog Catharijne, Pien ging aan de pils in een criminele kroeg en Floor zocht en zocht en zocht... En kwam in de machinekamer van de trein terecht. Bij de machinist dus...
Omdat het intellectueel recht op hun prachtige verhalen hen toekomt, en alleen hen, zal ik hier niet verder over uitwijden.
Ik kan alleen zeggen dat lesgeven soms alleen maar cadeautjes krijgen is.
En blij zijn dat je deel mag hebben aan het proces van andere talentvolle mensen.
Bijna net zoiets als liefde.
Ik heb deze week geleerd dat ik soms wat zachter voor ze mag zijn.
Die noodzaak komt wel...
Zeker weten