Maar nadat ik 10 dagen in bikini heb geleefd op de Griekse wateren, alle zeilen heb laten vieren eb aan het roer van mijn (en andermans) leven ben gaan staan, voelen kleren vreemd aan mijn lijf. Eigenlijk wil ik bloot de straat op lopen. Dus wat let me?
Tja... De ogen van de hele stad bijvoorbeeld?
Maar the new me denkt er anders over.
The new me trekt met kloppend hart het ding over mijn blote benen heen. Ik draai me om en zie dat het kleinood net tot onder mijn billen komt... Twijfel, getob. Hier kan geen string onder. Dit vraagt om een oma-onderbroek. Lekker pech voor degene die onder mijn rok wil gluren...
Dan draai ik me nog een keer om en dan zie ik het. Het slaat keihard in mijn gezicht: vlak boven de holte van mijn rechterknie vormen zich blauwe aders met rode streepjes.
Het is zover, ik krijg mijn eerste spatader!
Alsof mijn eerste grijze haar, mijn eerste baardhaar en eerste rimpel al niet genoeg waren. Als een hond geslagen, zijg ik neer.
Maar the new me laat zich niet kisten. Hier fiets ik. Al Green op de iPod:"Here I am baby, come and take me".
En of het nou door Al Green komt of door het rokje: de wereld is compleet anders in een minirok met blote benen. Op de kade krijgt een moslima bijna een toeval bij de aanblik ervan.
Op de Zeeburgerdijk houden drie jongemannen schreeuwend, juichend een A4-tje in de lucht. Ik haal een dopje uit mijn oor en hoor de boodschap die er bij hoort: "Tien, tien, tien!" Ik krijg het er warm van en tracht het gevlei te vergoeilijken door naar mijn spatader te wijzen, maar de jongens houden vol met een kracht die alleen jonge mannen eigen is.
Het park in, de dijk op. Een binnenvaartschip toetert. En nog een.Ik gooi mijn haren in de wind en trap vol goede moed de Nesciobrug op. Lekker peuh. You won't see nothing but mijn oma-onderbroek met bloemekes.
Daar ga ik dan.
Voor misschien wel de allerlaatste keer in een minirok MET blote benen.
Had ik dit maar veel eerder gedaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten