Mijn oude landgenoten houden er van de eersten te zijn. Nou, 't is weer gelukt.
Het Koninklijk Atheneum in Antwerpen heeft per 1 september jl. het dragen van hooddoekjes verboden. Dertig leerlingen hebben zich in een andere school ingeschreven en een onbekend aantal anderen zijn niet meer komen opdagen. Ik luister Vlaamse radio omdat dat betere radio is, maar stond witheet koffie te zetten en te luisteren.
Tot een jaar of 15 geleden werden ik en mijn kornuiten op de nonnenschool nog gedwongen om blauwe rokken met 3 plooien voor en 3 plooien achter te dragen. Alles moest donkerblauw. Sokken en blouses moesten wit of lichtblauw. O wee gebeente als je een keer een witte haarband droeg, of probeerde een zwarte jas voor pikdonkerblauw door te laten gaan... En dan nu zeggen dat het niet gaat om de gestudeerde Moslima, maar om die arme schaapkes die van thuis uit gedwongen worden om die doek te dragen.
Ook de argumenten over oprukkend fundamentalisme in de wijk vind ik nergens op slaan. Alsof je dat uitroeit door de hoofddoeken van die grietjes van hun hoofden te rukken. Idioot gewoon! Ik zou het omzeilen door een hiphopmuts op mijn hoofd te zetten. Wat doen ze dan?
Het is dat een hoofddoek een elimineerbaar sein is van 'anders' zijn.
Mijn vel, mijn haar, mijn ogen zijn ook zo onmiskenbaar 'anders' dat ze wel vaker mensen hebben afgeschrikt, maar zijn niet zo makkelijk te verbieden natuurlijk.
Ik drink mijn kop koffie leeg en bedenk woeden dat dit soort dingen maken dat de grond onder mijn voeten heter wordt. Op de radio klinkt het Goede Doel, gedateerder dan ooit.
"Waar kan ik heen??"
Nou... Hoe groot mijn vaderlandsliefde ook. Zeker niet naar België.
Of juist wel?
- Voor de jongeren onder ons Belgie van het Goede Doel (1982)-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten