Af en toe maak ik een smak. Meestal ben ik dan mezelf in de drukte kwijt en is het de aarde die mij tot de orde roept.
Dit keer ontweek ik de tram op mijn geliefde verbindingsdam...
Ik die altijd zeg: 'Ik leef vandaag want morgen kan ik zomaar onder de tram liggen'. Bijna dood dus. Op een haar na onder de tram.
En het eerste wat door mijn hoofd schoot was mijn net aangeschafte Vrijbuiters. Een bakje met 6 biologische eieren. Dat ze zouden breken, oei oei... Ik zweer het, dat was het eerste wat ik dacht. Het tweede was de zorg om mijn Apple, en toen pas maakte ik me zorgen om mezelf. Tja... Goed bezig Beks.
Tussen de sporen lag daar mijn mobiel, geflankeerd door diverse premièrecondooms. Bij de première van Godenzoon als One Night Stand-film had 1 of ander "superorigineel iemand met een buitengewoon inventief brein" bedacht condooms uit te delen aan de gasten. Al mijn vrienden zijn gelukkig getrouwd, dus wie kreeg alle zilverpakketjes in haar tas gestopt? Juist.
Mijn derde zorg werd dus een té behulpzame, té lekkere buurman die terwijl hij de zilveren kleinoodjes 1 voor 1 opraapte er het zijne bij dacht en me net té medelijdend aankeek. Schaamrood is gelukkig nooit te lezen op mijn bruine wangen en toen ik weer op twee benen stond dacht ik: 'Ach...Ik leef nog!' En mijn enige echte Godenzoon heeft zijn moeder nog. En ik heb hem. En een huis. En een bed. En een film die er wezen mag. En de eieren zijn nog alle 6 heel. Gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten