MAC GYVER

Maandagochtend. Crisisberaad.
Nicky zit met een bedrukt gezicht naast me aan de lunch.
Ze staat op het punt met haar kersverse lover 4 dagen naar Oerol te gaan, dus ik vraag me met reden af wat het probleem is.
"Hij en ik. Op een eiland, Neske"
"Ja?"
"Vier dagen lang"
"Dus?"
"In een tweepersoonstent, Neske!" De E's in haar woorden ketsen hard tegen de wanden van ons favoriet lunchtentje aan. Dat doen wij alleen als we Echt ergens mee zitten.
"So what? Lekker toch?"
Ze zwijgt en geeft me niet het antwoord wat ik toch al weet, slaat haar glas witte wijn in 1 slok achterover. Het is 1 uur 's middags. Wij drinken wijn tijdens de lunch. Omdat we zo Bourgondisch zijn. Zeggen we.

"Vier dagen met hem in zijn tent zeker. Het is best een lieverd, maar ik weet gewoon dat ik me na 2 dagen al ga irriteren. Hij is altijd zo relaxed. Te relaxed."
Ik herinner haar er aan dat dat precies was wat ze wilde na haar vorige lover die niets meer dan een opgewonden (one-night-)standje bleek te zijn. Dat ze zelf niet de snelste is, slik ik maar in. Het laatste wat ik nu nodig heb is overbodige ruzie met madam.

"Weet je wat ik doe? Ik neem gewoon mijn eigen tent mee."
Ik proest en kan nog net mijn laatste hap Tuna Melt binnenhouden.
"Als ik het dan niet trek met hem, kan ik me altijd terugtrekken in mijn eigen hol."
"Nou da's gezellig", zeg ik,"ik zie het al voor me. Samen op de boot, hand in hand, met ieder zijn/haar eigen 2minutentent op de rug gebonden. Als twee schildpadden met watervrees.""
Gelukkig kan ze er zelf ook om lachen.
"Ik verbied het je", zeg ik streng. "Als het je niet eens lukt om het vier dagen leuk te hebben met deze man, kan je hem beter nu overboord kieperen, want anders vrees ik dat je dat op de terugtocht alsnog doet."
Ze kijkt ernstig voor zich uit en denkt na.
"Heb jij dat dan nooit Nes, dat je diep van binnen heel dicht bij iemand wilt komen, maar dat je benen gaan vanzelf rennen."
Met een uitgestreken gezicht schud ik mijn hoofd. "Nee hoor." Met gevoel voor drama laat ik een stilte vallen. "Zo vEr kom ik niet eens." Daar gaan mijn harde E's.
Ze lacht. Oef. En we bestellen koffie. Zonder digestief, omdat we uiteindelijk toch niet zo heel Bourgondisch blijken te zijn.
"Maar wat als ik het Echt niet trek?"
"Je neemt gewoon een boek mee, En je huurt een fiets. En als de man uiteindelijk dan toch gaat zeuren, claimen, trekken of sleuren, spring je je fiets op en vertrEk je naar de dichtstbijzijnde kroeg. En daar zoen je je dan even te pletter met mannen met baarden in houthakkershemden en daar blijf je dan tot vEr, vEr, vEr na sluitingstijd. Tegen de tijd dat je terug bij de tent bent, slaapt de man en kruip je in je slaapzak."
Ik heb haar in mijn pocket maar kan het niet laten nog Even door te gaan.
"Je kan ook altijd mijn mummieslaapzak lenen. Die kan je tot boven je kruin dichtritsen. Een duidelijker signaal geven kan niet."
"Maar hij is niet het type dat dat pikt, Neske. Hij is nogal... hoe zal ik het zeggen... Doordringend en doortastend."
Ze kijkt er stout bij. Ik ken die blik.
"Nou als hij door mijn beruchte mummieslaapzak weet door te dringen, dan noem ik 'm Mc Gyver!", fluister ik uitdagend in haar oor.
"Mac wat?"
"Mac Gyver. Die ene vent uit die serie in de jaren negentig, met dat matje in z'n nek. Die wist echt overal doorheen te sneaken!"
Ze lijkt ietwat te ontspannen.
"Het is niet omdat je vier dagen met hem in een tent gaat zitten, dat je met hem moet trouwen hoor." Zeg ik in slecht Nederlands. "Gewoon vier dagen lol, lust en liefde. Heerlijk toch. Romantisch ook. Extra ook, door zo'n eiland."
Nu begint ze echt de lol ervan in te zien.
"Hebben schildpadden eigenlijk watervrees dan?" Weer zo'n harde E. In 'hebben' dit keer. Nicky was al nooit erg goed in dictie, noch in biologie.
"Waterschildpadden niet", zeg ik droog. "En landschildpadden zijn zo traag, omdat ze al hun energie verspillen aan het peinzen over hoe ze samen onder 1 schild zouden kunnen leven. Je mag jezelf gelukkig prijzen met die 2minutentent van hem. Hij gaat het tenminste aan!"
Ze gniffelt.
Goal. Die zit.
Mac Gyver owes me.

Vanavond is het zondagavond en er heerst hier in Amsterdam al vier dagen radiostilte.
Ze belt me niet, ze mailt me niet en zelfs op haar facebookpagina is geen teken van leven te zien. Dan klinkt mijn bekende sms-gong. "SEXSEXSEXSEXSEXXXXjes-Nicky" staat er.
"Ja ja ja, Rub it in" mompel ik appelgroen. Maar ik ben blij voor mijn bange vriendin en weet dat de eerste veldslag gewonnen is.
Ik ben moe van teveel werken, mis de grote Ex plots weer, en wil op dit moment niets liever dan een geile schildpad met een 2minutentent.
Ik zijg neer op de bank met UPC On Demand, mijn favoriete channel omdat je daar zoveel oude en nieuwe series kan vinden. Even checken of mijn one and only real Mac Gyver misschien daar te vinden is.